Historia Procesu Bolońskiego
Pierwsza Konferencja Ministrów Edukacji krajów sygnatariuszy Deklaracji Bolońskiej, odbyła się w Pradze w dniach 18-19 maja 2001 r. Podtrzymała ona ogólne kierunki działań związane z utworzeniem Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego dołączając nowe elementy w postaci:
- promocji kształcenia przez całe życie;
- podkreślenia znaczenia współpracy z instytucjami szkolnictwa wyższego oraz studentami;
- potrzeby promocji atrakcyjności Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego w świecie.
Podczas kolejnej konferencji Ministrów, (Berlin 18-19 września 2003 r.) wskazano na potrzebę wzmocnienia współpracy w ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego i Europejskiej Przestrzeni Badawczej. Podkreślono również konieczność włączenia w proces boloński tematyki dotyczącej studiów doktoranckich.
W dniach 19- 20 maja 2005 r. odbyła się w Bergen kolejna Konferencja Ministrów Edukacji krajów uczestniczących w Procesie Bolońskim. Wzięły w niej udział delegacje wszystkich 45 krajów uczestniczących w Procesie. Przyjęty i podpisany przez przewodniczących delegacji tekst Komunikatu konferencji w Bergen zawiera ogólne informacje dotyczące stanu realizacji Procesu Bolońskiego oraz wskazuje jego dalsze kierunki rozwoju. Od czasu ostatniej konferencji ministrów w Berlinie w większości krajów na powszechna skalę został wprowadzony dwustopniowy system kształcenia oraz stworzony krajowy system oceny jakości. Realizując działania zmierzające do uznawalności dyplomów i okresów studiów 36 krajów (spośród 45) ratyfikowało Konwencje Lizbońską.
W Bergen ministrowie przyjęli dwa dokumenty stanowiące podstawę do kształtowania krajowych systemów szkolnictwa wyższego tj.:
1. Standardy i wskazówki dot. zapewnienia jakości kształcenia (Standards and quidlines for Quality Assurance)- dokument opracowany przez ENQA;
2. Ramowa struktura kwalifikacji i umiejętności absolwentów w ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (Qualification Framework for EHEA) - dokument przygotowany przez specjalną grupę roboczą.
W dniach 19- 20 maja 2005 r. odbyła się w Bergen kolejna Konferencja Ministrów Edukacji krajów uczestniczących w Procesie Bolońskim. Wzięły w niej udział delegacje wszystkich 45 krajów uczestniczących w Procesie. Przyjęty i podpisany przez przewodniczących delegacji tekst Komunikatu konferencji w Bergen zawiera ogólne informacje dotyczące stanu realizacji Procesu Bolońskiego oraz wskazuje jego dalsze kierunki rozwoju. Od czasu ostatniej konferencji ministrów w Berlinie w większości krajów na powszechna skalę został wprowadzony dwustopniowy system kształcenia oraz stworzony krajowy system oceny jakości. Realizując działania zmierzające do uznawalności dyplomów i okresów studiów 36 krajów (spośród 45) ratyfikowało Konwencje Lizbońską.
W Bergen ministrowie przyjęli dwa dokumenty stanowiące podstawę do kształtowania krajowych systemów szkolnictwa wyższego tj.:
1. Standardy i wskazówki dot. zapewnienia jakości kształcenia (Standards and quidlines for Quality Assurance)- dokument opracowany przez ENQA;
2. Ramowa struktura kwalifikacji i umiejętności absolwentów w ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (Qualification Framework for EHEA) - dokument przygotowany przez specjalną grupę roboczą.
W komunikacie wskazano również priorytety rozwoju procesu na kolejne lata tj.:
- rozwój studiów doktoranckich oraz powiązanie szkolnictwa wyższego ze sferą badań;
- wymiar społeczny Procesu Bolońskiego tj. zapewnienie dostępności do studiów szczególnie studentom z grup o niższym statusie społecznym;
- usuwanie barier w mobilności studentów oraz pracowników uczelni.
Polska włączyła się w proces realizacji Procesu Bolońskiego, m.in. podejmując działania zmierzające do powszechnego stosowania Suplementu do Dyplomu, rozwijając trójstopniowy system studiów i system punktów kredytowych ECTS, powołując Państwową Komisję Akredytacyjną, promując mobilność np. w ramach programu Sokrates/Erasmus, Erasmus Mundus lub dwustronnych umów międzynarodowych itp. Nowa Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym w pełni uwzględnia zalecenia Procesu Bolońskiego.
Kolejna Konferencji Ministrów ds. szkolnictwa wyższego obyła się w Londynie w dniach 17-18 maja 2007 r. Komunikat Londyński podkreśla wypracowane osiągnięcia oraz wskazuje na dalsze kierunki rozwoju Procesu Bolońskiego. Stwierdza się w nim m.in. iż tworzone w poszczególnych krajach Krajowe Struktury (Ramy) Kwalifikacji winny bazować na zasadach Struktury Kwalifikacji dla Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, ale jednocześnie winny być kompatybilne z Rekomendacją UE w sprawie Europejskich Ram Kwalifikacji.
Ministrowie przyjęli ustanowienie dobrowolnego, samofinansującego się, niezależnego oraz transparentnego Rejestru Komisji Akredytacyjnych, a także Strategię zewnętrzną zawartą w załączniku do Komunikatu pt.„Europejski Obszar Szkolnictwa Wyższego w globalnym otoczeniu".
Kolejna Konferencji Ministrów ds. szkolnictwa wyższego obyła się w Londynie w dniach 17-18 maja 2007 r. Komunikat Londyński podkreśla wypracowane osiągnięcia oraz wskazuje na dalsze kierunki rozwoju Procesu Bolońskiego. Stwierdza się w nim m.in. iż tworzone w poszczególnych krajach Krajowe Struktury (Ramy) Kwalifikacji winny bazować na zasadach Struktury Kwalifikacji dla Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, ale jednocześnie winny być kompatybilne z Rekomendacją UE w sprawie Europejskich Ram Kwalifikacji.
Ministrowie przyjęli ustanowienie dobrowolnego, samofinansującego się, niezależnego oraz transparentnego Rejestru Komisji Akredytacyjnych, a także Strategię zewnętrzną zawartą w załączniku do Komunikatu pt.„Europejski Obszar Szkolnictwa Wyższego w globalnym otoczeniu".
Jako priorytety do roku 2009 przyjęto:
- dalsze usuwanie barier w rozwoju mobilności;
- tworzenie krajowych strategii w zakresie wymiaru społecznego szkolnictwa wyższego;
- gromadzenie baz danych w zakresie mobilności oraz wymiaru społecznego;
- zwrócenie uwagi na zatrudnialność absolwentów na wszystkich poziomach szkolnictwa wyższego;
- szeroka promocja założeń Procesu Bolońskiego w innych częściach świata.
(Powyższe informacje pochodzą ze strony Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego)
